ඇයගේ නික්මීම............

Photo credit: stevegoode.blogspot.com

පොහෝ දා සඳ කිරණ කිරි මුහුද ගැලුවා	සේ
පලාතම නහවලා සොඳුරු සිතුවමක්	සේ
පිච්ච මල් සුවඳ මුසු මඳ පවන	නිදහසේ
හමා යයි මුළු ලොවම නලවලා	මදහසේ
සඳ එළිය සමඟ මුසු සඳ සිසිල	පැතිරිලා
සොහොන් කොත් කිරි ගරැඬ මුවා සේ	දිලිසිලා
නිශාචර පක්ෂි කැල අතු පතර	සැඟවිලා
සඳ සමඟ මා දෙසට නෙතු හෙලයි දුක්	වෙලා
පෙර දිනේ ඔබ සමඟ දුටුවේ මේ	සඳමදෝ
අද හමන මඳ පවන ඒ දිනෙත්	හැමුවදෝ
එදා මා අද්දරම ඔබෙ සුසුම්	රැඳුනිදෝ
හැම ඇතත් මා අවට ඔබ කොහේ	ගියාදෝ
කී දිනක් අප එකට සඳ එළිය දැක	ඇතිද
හමන මඳ පවන් සුව කොපමනක් විඳ	ඇතිද
එහෙත් සඳ ඇගේ අඩුව ඔබට දැනිලා	නැතිද
මඳ පවන වියෝ ගී ගයනුවේ	කවදාද
සිඟිති පුතු මා අතේ සීතලට	ගුලිවෙලා
මගෙත් මුළු සියොලඟම වියෝවෙන්	මිරිකිලා
කිසිත් මට හිතාගැනුමටත් තව	බැරිවෙලා
පුතුව මා අතට දී ඔබ ගියා	සැඟවිලා
කිසි දිනෙක පුතු උපත සමරම්ද මා	කෙසේ
අපි තැනූ මාළිගා සුණු වෙලා ගොස්	මෙසේ
පුතුව මම රැක ගනිමි ඔබේ නමත්	දිලෙණසේ
ඉන් පසුව මමත් එමි ඔබේ ළඟට	නිදහසේ