Pages

Thursday 30 October 2014

කන්ද උඹ සතුටින්ද.....??






ඉපැඳුණුදා පටන් අප ළඟ සිටිකන්ද
හැම උදයකම මිහිඳුම් සළු ඇඳිකන්ද
මළ හිරු සමඟ අඳුරේ සැඟැවුණුකන්ද
අප සෝ සුසුම් හැමවිට ඉසිලුවකන්ද
   
ඇළ දොළ දිගේ නුඹෙ කඳලැලි එවුකන්ද
ගොවිතැන් බලා නිරතුරු තුටුවුණුකන්ද
අපි ඇදවැටෙද්දී නැඟිටං හිටිකන්ද
නින්දට ගියෙත් නුඹහට වැඳලයිකන්ද
   
කවුරුද නුඹට කේලම් කීවේකන්ද
හොඳටම උරණවී ගම යට කළකන්ද
නුඹහට හිතැති අපසැම වැලලූකන්ද
නුඹ සතුටින්ද දැන්වත් කියපංකන්ද
   

Tuesday 28 October 2014

හරුන් කුමාර් ලන්ත්‍රා මහතාගේ අද දවස... හෙට...??

ඔබ සැම ආදරය කළ  රටක් තම හඬින් කුල්මත් කළ  සොඳුරු ගායකයාහරුන් කුමාර් 
ලන්ත්රා අද දවසේ ගතකරන ජීවිතය.
දස දහස් ගණනක් රසිකයින් පිරිවරා සිටි ඔහු ළඟ නැති බැරිදා ඇත්තේ මෙතුවක්කල් 

දුක සැප බෙදා ගත් ආදරණීය බිරින්ඳෑ පමණකි.













එතුමාගෙන්
සැනසුණු අපේ මිනිසුන් නැතිබැරිදා එතුමාට සලකනු වෙනුවට
 ඔවුනවකබලෙන් ලිපටම ඇද දමා ඔවුන් සතු මුදලක්ද පැහැරගෙන ගියේ මෑතකදීය.
මෙම පිංතූර මා වෙත එවන ලද්දේ මගේ ආරාධනය පිළිගෙන හරුන් මහතාව
බැලීමට ගිය මා හිතාදර සොයුරු ජයන්ත සුබසිංහයන් විසිනි
.
ඔහුට මගේ හදපිරි ප්රණාමය පුද කරමි


Friday 24 October 2014

සුළං කුරැල්ලෝ.........


" සුළං කුරැල්ලෝ සෙමින් ඉගිල්ලී
මල් සුවඳකි අර ගෙන එන්නේ
ආදර උයනේ දොරටුව ඇරගෙන
ඔච්චම් කරමින් පියඹන්නේ
සුළං කුරැල්ලෝ සෙමින් ඉගිල්ලී....."

දයාබර සොයුරැ සොයුරියනි, හැටේ/ හැත්තෑවේ දශකයේදී සුව හසක් රසික රසිකාවියන් අමන්දානන්දයට පත් කළ මේ ගීතය ඔබත් අසා රස විඳ ඇතුවාට කිසිදු සැකයක් නැත. 

එමෙන්ම මගෙ නාමලී, හංසරානී ආදරේ... වැනි ගීතත් ඔබගේ හදවතේ ලැගුම් ගෙන ඇති.

මේ අමරණීය ගීත ඇතුළු තව ගීත රාශියක් රටට තිළිණ කළ ඒ අසහාය ගායකයා හරැන් ලන්ත්රා දැන් කොහේද ඔහුට කුමක් සිදුවී ඇතිද කියා අපට මොහොතකටවත් සිතුණිද?

මීට දින කිහිපයකට පෙර මුහුණ පොතින් හඳුනාගත් යහළුවකු විසින් එක්තරා වීඩියෝ පටයක් මා වෙත එවා එය අවසානය තෙක් නරඹන ලෙස ඉල්ලා සිටියා. 

ඔහුගේ ඉල්ලීම අනුවයි මා එය නැරඹීමට පටන්  ගත්තේ. ඒ හද කම්පා කරන දසුන් දුටු මට මේ සිදුවී ඇත්තේ කුමක්දැයි අදහාගන්නට නොහැකි වුණා. මගේ හද ගැස්ම මොහොතකට නතරවූ ලෙසයි මට දැනුණේ.

සුළං කුරැල්ලෝ, හංසරානි,මගේ නාමලී නම්වූ අමරණීය ගීතයන් ගයමින් රටක් නැළවූ ඔහුමද ඒ?

බොහෝ වයෝවෘර්ධව, හුදෙකලාවී කතාකරගන්නට පවා නොහැකිව ඉතාමත්ම අසරණවූ ඔහු දෙස මා කෙසේ නම් බලන්නද? 

කොණ්ඩය හා රැවුල වැවී මුහුණ හා  ඇඟපත වැහැරී ජරා ජීර්ණ වූ ඇඳකබලක ඔහු වාඩිවී සිටියා. පකිස් පෙට්ටියක් වන් කුඩා කුටියේ දෑස් ගිලී ගිය ඔහු අනන්තය දෙස බලා සිටියේ කිසිම හැඟීමකින් තොරව.

වීඩියෝ පටය අවසානයේ ඔහු කැමරාව දෙස බලා පෑ අව්යාජ අවිහිංසක ඒ සිනහව මම කෙසේ නම් අමතක කරන්නද?

මේ අවස්ථාවේ එම වීඩියෝ පටය නිමවා අපව දැනුවත් කළ ඒ උත්තම පුද්ගලයන්ට මගේ හෘදයාංගම ප්රණාමය පුදකරන්නේ හිතේ තෙරපෙන දුක් දෝමනස්සය මොහොතකට සඟවා ගෙනයි.

අප කුමක් කරමුද? ජීවිතයේ හැටි ඔහොම තමයි කියා සිත රවටාගෙන නිහඬ වෙමුද? 

ලෙයින් මසින් හැදී මව් කිරිබී වැඩුණු අපට එසේ කළ හැකිද?

බොහෝ කලා කරැවන්ගේ අවසානය මෙසේ ඛේදනීයව නිමවූ බැව් මම දනිමි. රටක් හිනැස්සූ ෆෙඩී සිල්වා හා රටම ආදරය කළ අසහාය නළු ජෝ අබේවික්රම මහතා ඔවුන්ගෙන් දෙදෙනෙකු පමණි.

ඇති හැකි කාලයේ , කීර්තියෙන් ඔවුන් වැජබුණු යුගයේ ඔවුන් සමඟ සිටි සුවහසක් ජන කැල ඔවුන් අසරණවූ කල දකින්නටවත් සිටියාද? 

මෙවන් කලා කරැවන්ට ඒ ඒ වැඩට පුළුවන් කාලයේ ලැබෙන මුදලට අමතරව හරිහමන් විශ්රාම වැටුපක් ලබා දෙන ක්රමවත් වැඩපිළිවෙළක් ක්රියාත්මක වේදැයි මම නොදනිමි. එසේ වූවානම් හරැන් ලන්ත්රා වැන්නන්ට මේ ඛේදනීය ඉරණම අත්වන්නේ නැත.

මේ සංසාර චක්රයේ සැරිසරන අපගේ ජීවිතවලට ඉදිරියේදී කුමක් සිදුවේදැයි අප කිසිවෙකුත් නොදන්නෙමු. කුමන ලෙඩ දුකක් ඇතිවේද මහ මඟ මිය පරලොව යාද ? කියත නම් හැක්කේ කාටද?

එමනිසා දයාබර සොයුරැ සොයුරිය මේ අවස්ථාවේ "අහෝ ජීවිතය " යැයි කියමින් කම්පා වෙමින් නොසිට අපව කලකදී ගීතයෙන් නැළවූ ඒ ගායකයාණන් හරැන ලන්ත්රා මහතාට යම්කිසි පිළිසරණක් වීමට උත්සහා කරමු.

ඒ සඳහා වැඩපිළිවෙළක් කරගෙන යන අතර ඔබගේ ශක්ති ප්රමාණයෙන් එයට දායක වෙතැයි මා හුදෙක්ම බලාපොරොත්තු වෙමි. අප සියල්ල ලබාදෙන පුංචි ආධාර එකතුවූ විට අපට එතුමාට විශාල සහයෝගයක් ලබා දිය හැකි බව මගේ විශ්වාසයයි. 

කලාවේ නාමයෙන් කරන්නාවූ මේ සත්ක්රියාව අප මිය යන මොහොතේ හෝ අපේ සිතට සහනයක් ගෙන ඒවි.

ගිණුම් අංක ආදිය සොයාගත් පසු ඔබට ඒ පිළිබඳ සියලු විස්තර දැනුම් දෙන්නම්.

එතෙක් ඔබට ආයුබෝවන්!

සැමටම ජය හා සතුට! 

Friday 17 October 2014

ප්‍රේමකීර්ති නැවත කියවමු


අපේ සිත්වල ස්වභාවයත් හරියට අහස වගේ. මේ ලස්සනට දීප්තිමත්ව නිල්පාටින් බැබළෙමින් හිරැත් එක්කලා සිනහවෙමින් ඉන්න අහසමයි ඊළඟ නිමේෂයේ මහා බියකරැ වැහි වලාකුළු මවලා ඉර මුවා කරලා පළාතම අඳුරැ කරන්නේ.

ඒ වගේ තමයි සමහර දිනක සතුටින් පිරිලා තියෙන අපේ හිත ඊළඟ මොහොතේ එහෙමත් නැතිනම් ඊළඟ දවසේ මහා මොකක්දෝ පාළුවක්,තනිකමක් හෝ දුකකින් වෙළෙන්නේ. සමහර වෙලාවට අපට එයට හේතුවක් හෝ එය ඇතිවූ වෙලාවක් හෝ සොයා ගන්න බැරිවෙනවා.

පහුගිය දිනකිහිපයේ මගේ සිතත් මොකක්දෝ පාළුවකින් හා දුකකින් වෙලී ඇතිබව මට හැඟුණා. මගේ බිරිඳ හා දරැවෝ ලස්සනට පායපු ඉර වගේ මගේ සිත් අහස ලස්සන කළා. ඒත් ඒ ඉර පායලා තියෙද්දිම කොහෙන්දෝ පාත්වූ වැහි වලාවක් මගේ සිත අඳුරැ කළා.

මම දස අතේ කල්පනා කළත් මෙයට හේතුව නම් සිතේ අහලකටවත් ආවේ නෑ. ඒත් අන්තිමේදි සිතට වඳ දුන් ඒ හේතුව අහම්බෙන් වගේ මගේ සිහියට නැගුණා.

ඒ තමයි පහුගිය දවස් ටිකේම කියවලා ඊයේ අහවර කළ පොත. ඒ මම බොහෝම ආදරය කළ දැනටත් ඒ ලෙසම ආදරය කරන සංවේදී කලා කරැවකුගේ චරිතාපදානය. ඒ වෙන කවුරැවත් නොවේ රටක් ආදරය කළ රටක් තම හැකියාවෙන් සැනැහූ රටේම අභාග්යයට අපට අහිමි කළ ප්රේමකීර්ති ද අල්විස් සූරීන්.

පොතේ නම "සසර සැරිසරන තෙක් ප්රේමකීර්ති නැවත කියවමු"

ගීතනාත් කුඩලිගමයන් විසින් සම්පාදිත මෙම කෘතිය මගේ සිතට මෙතරම් පෙරළියක් කරතැයි මම කිසිවිටෙකවත් සිතා නොසිටියෙමි.

පොත කියවා ආතුරවූ මගේ සිතේ ඇතිවූ පීඩනය ලිහිල් කරගෙන යම් සැනසීමක් ලැබීමට මේ සටහන අකුරැ කරනවා විනා මගේ හැගීම් නතර කිරීමට මේ පොත සමත්විය. ඇතිවූ හැගීම දුකක්ද, පසුතැවීමක්ද ඊටත් වඩා වෙනයම් හැගීමක්ද යනවග පසක් කරගැනුමට මම මේ මොහොතේදීත් වෙහෙසෙමි.

මම මෙලෙස පටන් ගන්නම්. සුභාවිත ගීතයට ළැඳි මගේ මස්සිනාලා හෝ වෙනත් යහළුවකු සමඟ මධුවිතින් සැනැහුණු එකදු සැන්දෑවක් හෝ එතුමා ගැන කථාවකින්,ගුණ වැයුමකින් හෝ නැතිවූ පාඩුව ගැන දුක්වීමකින් තොරව ගෙවුණා යැයි මට සැක සහිතය. අප එතරම්ම එතුමන්ගේ ගීත සාහිත්යට හා සංනිවේදන කලාවට ප්රිය කළෙමු.

එතුමා පිළිබඳ අතන මෙතන තිබූ විස්තරත් එතුමා සමඟ වැඩකළ හා සමීපව ඇසුරැ කළ වික්ටර් රත්නායකයන් වැනි කලා කරැවන් කළ ප්රකාශත් හැරැනු කොට එතුමා ගැන පැහැදිලි සම්පූර්ණ විස්තරයක් මා මෙතුවක් කලකට කියවා නොතිබිණි. ඒ විස්තර දැනගැනීමේ දොළදුකකින් මා බොහෝ කලක් තැවුණෙමි.

එතුමා කුරිරැ ලෙස ඝාතනය කොට විසිපස් වසක් සපිරි පසුගිය ඇසළ මාසයේ එතුමා පිළිබඳ මේ පොත නිකුත් විය.

එතුමා පිළිබඳ බොහෝදේ මේ පොතෙහි අඩංගුය. උපතේ පටන් ඝාතනය දක්වා කළ කී දෑ, ඇසුරැ කළ අය බිරින්දෑ හා දරැවන් ගැන මෙහි සම්පූර්ණයෙන්ම විස්තර කොට ඇත.

එතුමාගේ පළමු බිරිඳවූ දයා ද අල්විස් මහත්මියගේ සටහන් මගේ හදවත නතර කිරීමට සමත් විය. ඉතාමත් සංවේදීව හා අවංකව පෙළ ගස්සවා තිබූ ඇයගේ සටහන් කියැවූ මට මහත් දුකක් ඇතිවිය.

මෙතරම් සංවේදී මිනිසෙකුට මෙවැනි ආදරණීය දෑ ලියූ මිනිසෙකුට මෙසේ වෙනස් විය හැකිද? මෙසේ හැසිරිය හැකිද? වරක් ඔහු ඇය හා තමන්ගේ ලෙයින් හැඳුණු අසනීපයෙන් සිටි දුවව රාත්රියේ ගෙදරින් එළියට දමා දොර වැසීමට තරම් සාහසික විය.

එය කෙසේ නම් සිදුවිය හැකිද? දයා මහත්මියම පවසන ආකාරයට ඒ හැසිරී තිබුණේ ඔහු නොවේ ඔහු තුළ ක්රියාත්මකවූ මත් පැන් රකුසාය. මට මහා කණගාටුවක් දැනිණි. ලොවක් සැනහූ දැයක් නැලැවූ ඔහුගේ කුටුම්බය ගිනි ගොඩක් වූ හැටි?

මෙය කර්මය හෝ ලබා උපන් හැටියැයි කියා අපට හිත හදාගත හැකිද? ඔළුවට මහා බරකි.

ඇයට අසීමිතව ආදරය කළ ඔහු විසින්ම ඇයව සැක කරන ලදී. බහින්බස්වීම් හා අඩදබර දෙදෙනා වෙන්වන තැනටම වැඩ සිද්ධ කරන ලදී. ඒ සඳහා උල්පන්දම් දුන් හා ඔවුන්ගේ විනාශය පැතූ බොහෝ දෙනෙකු එවිට සතුටුවන්නට ඇත.

මොනදේ සිදුවූවත් දයා ද අල්විස් මහත්මිය ප්රේමකීර්තීන් පිළිබඳ අඹමල් රේණුවක තරමින්වත් අහිතකින් හෝ තරහකින් සිටින බවක් මේ සටහන් වලින් නොපෙනුණි. ඒත් මේ සිදුවීම් නිසා මා සිත ඇතිවූ කනගාටුව පහව නොගියේ මා එතුමාට අවංකවම ප්රිය කළ නිසායැයි මට හැගේ.

ඉන්පසුව එතුමා විවාහ වූ නිර්මලා ද අල්විස් මහත්මියගේ සටහන්ද පළමු විවාහයේ දියණිය සුරංගී හා දෙවැනි විවාහයේ පුතුගේ සටහන්ද මගේ දුක හා පසුතැවිල්ල වැඩි කළා මිස අඩු නොකෙරැණි.

එතුමාගේ ගුරැවරැ,මිතුරන් හා එකට වැඩ කළ කලා කරැවන්ද පැවසුවේ එතුමාගේ මානුෂික ගුණ හා තිබුණු අසාමාන්ය හැකියාව ගැනය.

ඔවුන් සැවොම කියන්නාක් මෙන් එතුමා වයස අවුරැදු 42 වැනි අඩු වයසකින් වියෝ වූවත් වයස 84කදී පවා යමෙකුට කල නොහැකි සේවාවක් කලාවට කල බැව් මගේද හැගීමයි.

මේ පොත කියවන තුරැම සැමවිටම මම එතුමාගේ අකල් වියෝව පිළිබඳව දුක් වුණෙමි. දැන් හිටියානම් තව තව කෙතරම් නම් නිර්මාණ ගොන්නක් කල හැකිව තිබුණාදැයි සිතුවෙමි. ඒත් මම දැන් එසේ නොසිතමි. එතුමා කල්ප කාලාන්තරයක් තිස්සේ පෙරැම් පුරමින් එක්රැස් කළ දැනුම් සම්භාරය අපට දී අවසානය. එතුමා මේ ලෝකයට පැමිණි කාරණය ඉෂ්ට කොට අවසානයේ මේ ලොවින් නික්ම ගියේය. මා දැන් මෙසේ සිතා සැනසෙමි.

ඒත් එවැනි සමාජයට වැඩදායී පුද්ගලයන්ගේ ජීවිත මෙසේ විනාශවූයේ ඇයි හා ඔවුන්ගේ පවුල් දිවිය අවුල්වූයේ ඇයි යන ප්රශ්න මගේ සිතේ දෝංකාර දෙමින් මා සිත කම්පනය කිරීමනම් තවමත් අඩුවී නොමැත.

අවසානයේ මම මෙසේ කියමි...

දයාබර ප්රේම් ඉක්මනින්ම නිවන් නොදැක නැවත අප අතර ඉපදී අප සනසවනු මැනවි....!

එහෙත් මෙය මහා ආත්මාර්ථකාමී පැතුමක් බව මම දනිමි. එහෙත් මගේ හිත හදා ගැනුමට වෙන විකල්පයක් නැත. කල හැකි වෙන දෙයක් නැත.

ඔබත් ඉඩක් ලදවිට මේ පොත කියවන්න. එය අපගේ දයබර ප්රේම්ට කරන්නාවූ උපහාරයක්ම වේවි.


Sunday 12 October 2014

අම්මේ.......



කුරිරැ ලෝකෙන් ලබද්දී ගැරහුම්
අම්මේ ඔබේ වත සඳක් සේ පිරිපුන්
හිතේ දුක් ගිනි නිවා සනහයි
විහිදුවා මුදු කිරණ මනරම්....

සිතට තනිකම දැනුණු මොහොතක
ඔබෙ මුවින් දෙඩු එකම වදනක්
සියලු සංකා පලා යැව්වේ 
කෙලෙසදෝ අම්මේ....
කියනු මැන අම්මේ.....

ඔබ දසුන මගෙ ළඟ නොමැතිමුත් 
දෑස් වසනා හැම නිමේෂයෙ
පවන් රොද වී හමා ආවේ
වෙන කවුද අම්මේ....
ඔබමමයි අම්මේ.....

-චන්දන ගුණසේකර-එක්සත් රාජධානිය

Wednesday 1 October 2014

ලෝක ළමා දිනය....



මල් කැකුළු බිම දමා
පොඩි කරන කාලයේ
පෙති කඩා ඉහිරැවා
වින කරන ලෝකයේ

ළමා දින සැමැරැමේ
ශාලාව සැරසුමට
සොයා ගත හැකි වුණේ
ඉටි මල්ම පමණකී.....