දහසය වසකි අරගෙන මා ඔබව සහේ
දුක හා සැපත විඳගෙන මා එක්ක ඔහේ
ආ ඔබ සිහි කරමි පුරවන් කඳුඵ ඇහේ
ජීවන ඔරැව රඵ දියඹේ පැද යනවා
මහා වැහි කුණාටුත් ඉද හිට මතු වෙනවා
තෝරැ මෝරැ සටන් බිමට පිවිසෙනවා
ඔබ මා සමඟ විට ඒ හැම මැඩලනවා
නා නා විදිහෙ වැල් මහා ගස් වල එතෙතී
හරි වැල එතුනොතින් ගස දඵ ලා වැඩෙතී
පියකරැ පළ උපද්දා ගස හැඩ කරතී
ගසේ අඟය වැඩි කොට නිති රැක ගනිතී
වටිනා මැණික් වන් දරැ දෙදෙනෙකු දීලා
ඔවුනගෙ සියඵ කටයුතු නිති ඉටු කරලා
ජීවන බර මගේ හැම විට අඩු කරලා
කරනා මෙහෙය නිමකල හැකිදෝ මැණලා
ඔබවන් බිරින්දෑවරැ ලොව සුලභ නැත
එවන් කෙනෙකු ලද මා පින් කරලා ඇත
දුටුවිට සිනාහවෙන් සැරසුණු ඔබගෙ නෙත
සියඵ දුක් සුසුම් බියවී පලා යත
කොතරම් තරැ ඇතත් සඳු නැති අඩුව දැනෙනවා
ගහ කොළ මල් හිරැ නැතිදා මැලවී යනවා
සාගර ජලින් නැත කිසිදා පවස නිවෙනවා
ඔබ නැති දා හැම සිටියත් මා තනි වෙනවා......
18/09/13 දා ලන්ඩන් නුවරදී....
ඔබේ නිර්මාණ සහ ලිපි තුලින් ඔබේ කලාකාමී සුන්දර හදවත පෙනෙනවා .ආසාවෙන් ඔබව කියවනවා
ReplyDelete