බොරැවට තරහා වී හූ කියමින් ඇඬුව
මලයෙකු නැති අඩුව හොඳහැටි පිරි මැහුව
නංගියෙ ඔබව සිහි වෙනවා හැම වරැව
කෙතරම් අඬ දබර කර ගත්තත් බාලේ
දෙදෙනට දෙදෙනා ඕනෑ විය හැම වේලේ
එකමුතු වෙලා පොත් පාඩම් කල තාලේ
ආදර්ශයකි හැදෙනා කාටත් රාලේ
බොරැ වරදකට පොලිසිය මා ගෙන ගිය දා
හඬමින් සිටියා මතකයි අම්මාව බදා
කෑමත් නොකා සිටි වග මුඵ දාම එදා
දැනගත් විටදි බැරිවුනි හිත ගන්න හදා
ඔබගේ සරණ මංගල්යය දිනයෙ මට
එන්නට නොහැකි විය නොහිටිය නිසා රට
කිසියම් උදව්වක්වත් දිය නොහැකි විට
තනිවී කඳුඵ සැලුවෙමි රහසේ සැමට
කාලය මෙලෙස මහා වේගෙන් ගත වූවා
රටවල් දෙකක අපේ ජීවිත ඉදි වූවා
අවුරැඳු ගනනකින් දක්නට බැරි වූවා
එනමුඳු සොයුරැ පෙම හැමදින වැඩි වූවා....
13/09/13
ලන්ඩන් නුවරදී.....
No comments:
Post a Comment