ඉන්දියාවේ දින පනස් හතරක්- ප්‍රවේශය

තම ජීවිත කාලයේදී එක් වරක් හෝ දඹදිව ගොස් සිදුහත් කුමරැගේ උපත,බුදුවීම, ප්රථම ධර්ම දේශනය හා පිරිනිවන් මංගල්යය ආදී උතුම් සිද්ධීන් සිදුවූ ස්ථනයන් වැඳ පුදා ගෙන බුද්ධාලම්භනක් ප්රීතියෙන් පිනා ගොස් නිවී සැනසීම බෞද්ධයන් බොහොමයකගේ සිතෙහි ඇති සිහිනයකි.

බහුතරයකට මෙය මතක්වන්නේ තමන් වයසට ගිය පසු වීම දඹදිව කරා ඇදෙන බොහෝ වයසක උපාසක උපාසිකාවන්ගෙන් පැහැදිලි වේ.

මුදල් ඇත්නම් දැන් දඹදිව යාම එතරම් අමාරැ කටයුක්තක් නොවේ. තම තමන්ගේ වත්කම අණුව එක එක වර්ගයේ පැකේජ ඇත. ඒ සඳහාම වූ ආයතන සහ සමහර සංවිධාන දිවි හිමියෙන්ම කැපවී කටයුතු කරනු දැකිය හැකිය. 

තමන්ට කිසි වෙහෙසක් වෙන්නට හෝ හිතන්නට දෙයක් නැත. නියමිත ගාස්තුවද සමගින් තම ගුවන් බලපත්රය ඔවුනට දීමයි කළ යුත්තේ. ඔවුන් ඒ සඳහා අවශ්ය වීසා සහ ගමන් ප්රවේශපත්ර ආදී සියළුම කටයුතු සම්පාදනය කොට ඔබට දැන්වූ පසු ඔවුන්ගේ කණ්ඩාම් සමඟ ඔවුන්ගේ කාල සටහනට දඹදිව ගොස් හිතේ හැටියට වැද පුදා ගෙන එන එක පමණි ඔබට කිරීමට ඇත්තේ.

එහෙත් මේ සම්මතයෙන් පිට පැනීමට මගේ ඥාති සොයුරෙකුට සිතී තිබිණි. 

දැන් මැදි වයසේ පසුවන ඔහු මස් මාළු බිත්තර කටේ නොතියයි. මත් පැන් හා දුම්බීම කිසිවිටෙක කර නැත.

ඔහුට දඹදිව ගොස් මේ ශුද්ධවූ ස්ථාන සියැසින් දැක බලා ගැනීමට සිතී තිබුණේ ඔහු පාසල් සිසුවකු වශයෙන් පාසලේදී මේ පිළිබඳ ඉගෙනුම ලබද්දීය. තම දෙමාපියන්ට ඉතාමත්ම තදින් පෙම් කල ඔහු තම මෑණියන් හා පියාණන් කැටුව මේ ගමන යායුතුයි අධිෂ්ඨානයක් සිතේ ඇතිකර ගත්තේය. එහෙත් ප්රශ්නය වූයේ මුදල් හිඟ කමයි.

මෙසේ කාලය ගත විය. කාලයේ ඇවෑමෙන් අධ්යාපනය නිම කළ ඔහු ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පියෙකු වශයෙන් සේවය ආරම්භ කළේය. විවාහ වීමට මුල සිටම කිසිදු කැමැත්තක් නොදැක්වූ ඔහු තනිකඩවම ජීවත් වීමට තීරණය කොට තිබිණි. 

එතැන් සිට  ඔහුගේ එකම බලාපොරොත්තුව සහ සිහිනය වූ දෙමාපියන් කැටුව දඹදිව යාම සඳහා මුදල් ඉතිරි කරන්නට පටන් ගත්තේ එය තම ජීවිතයේ ප්රධානම කාරිය කර ගනිමිනි.

එහෙත් අවාසනාවට දෙමාපියන්ගේ අසනීප තත්ව නිසා මේ ගමන ටිකෙන් ටික මඟහැරැනි. මෑණියන් බොහෝ සේ අසනීප වුවත් ඇයට පෙර ඒ තරමටම අසනීපයක් නොතිබුණු පියාණන් මෙලොවින් සමු ගත්තේ මගේ ඥාති සොයුරාගේ දඹදිව ගමනට තවත් බාධකයක් එක් කරමිනි.

තවත් වැඩිකලක් නොගොස් අසනීපයෙන් පසුවූ මෑණියන්ද ඔහු හැර ගියාය. තනිකඩව ජීවත්වූ ඔහු ඒ පාළු නිවසේ තනිවිය.

කාලය මෙසේ බොහෝ උදාසීනව ගතවිය. ඔහු අතේ සෑහෙන මුදලක්ද ඉතිරිවී තිබිණි. මේ අතර තම ආයතනයේ සහ සමස්ථයක් ලෙස මුළු ලංකාවේම ක්රමය පිළිබඳව කළකිරැනු ඔහු අඩු වයසින්ම විශ්රාම ගත්තේය.

එවිට ඔහුට කාලය සහ අවශ්ය මුදල්ද තිබීම හේතුවෙන් දිනෙන් දින යට ගිය දඹදිව ගමන තම නැසීගිය දෙමාපියන්ගේ නාමයෙන් තමවත් යන්නට ඕනෑයැයි සිතිනි.

වහාම සිතිවිල්ල ක්රියාත්මක කළ ඔහු ඒ සඳහා සූදානම් විය. එය ඔබ අප දඹදිව යෑමට වන අන්දමේ සූදානමක් නොවීය. එමෙන්ම දින 54 ක් ගත කළ දඹදිව ගමනද එසේ මෙසේ සාමන්ය ගමනක් නොවිණි. 

ත්රාසස,භීතිය ,කුතුහලය,අධිෂ්ඨානය සහ භක්තියෙන්ද පිරිපුන් ඒ වීර චාරිකාව ඔහුගේම වචනයෙන් මා ළබන සතියේ සිට කොටස් වශයෙන් ඔබ වෙත ගෙන එන්නම්. එතෙක් මාහා රැදී සිටින්නට සුහද ආරාධනා.....

-චන්දන ගුණසේකර-එක්සත් රාජධානිය

 හතරක්- ප්රවේශය

තම ජීවිත කාලයේදී එක් වරක් හෝ දඹදිව ගොස් සිදුහත් කුමරැගේ උපත,බුදුවීම, ප්රථම ධර්ම දේශනය හා පිරිනිවන් මංගල්යය ආදී උතුම් සිද්ධීන් සිදුවූ ස්ථනයන් වැඳ පුදා ගෙන බුද්ධාලම්භනක් ප්රීතියෙන් පිනා ගොස් නිවී සැනසීම බෞද්ධයන් බොහොමයකගේ සිතෙහි ඇති සිහිනයකි.

බහුතරයකට මෙය මතක්වන්නේ තමන් වයසට ගිය පසු වීම දඹදිව කරා ඇදෙන බොහෝ වයසක උපාසක උපාසිකාවන්ගෙන් පැහැදිලි වේ.

මුදල් ඇත්නම් දැන් දඹදිව යාම එතරම් අමාරැ කටයුක්තක් නොවේ. තම තමන්ගේ වත්කම අණුව එක එක වර්ගයේ පැකේජ ඇත. ඒ සඳහාම වූ ආයතන සහ සමහර සංවිධාන දිවි හිමියෙන්ම කැපවී කටයුතු කරනු දැකිය හැකිය. 

තමන්ට කිසි වෙහෙසක් වෙන්නට හෝ හිතන්නට දෙයක් නැත. නියමිත ගාස්තුවද සමගින් තම ගුවන් බලපත්රය ඔවුනට දීමයි කළ යුත්තේ. ඔවුන් ඒ සඳහා අවශ්ය වීසා සහ ගමන් ප්රවේශපත්ර ආදී සියළුම කටයුතු සම්පාදනය කොට ඔබට දැන්වූ පසු ඔවුන්ගේ කණ්ඩාම් සමඟ ඔවුන්ගේ කාල සටහනට දඹදිව ගොස් හිතේ හැටියට වැද පුදා ගෙන එන එක පමණි ඔබට කිරීමට ඇත්තේ.

එහෙත් මේ සම්මතයෙන් පිට පැනීමට මගේ ඥාති සොයුරෙකුට සිතී තිබිණි. 

දැන් මැදි වයසේ පසුවන ඔහු මස් මාළු බිත්තර කටේ නොතියයි. මත් පැන් හා දුම්බීම කිසිවිටෙක කර නැත.

ඔහුට දඹදිව ගොස් මේ ශුද්ධවූ ස්ථාන සියැසින් දැක බලා ගැනීමට සිතී තිබුණේ ඔහු පාසල් සිසුවකු වශයෙන් පාසලේදී මේ පිළිබඳ ඉගෙනුම ලබද්දීය. තම දෙමාපියන්ට ඉතාමත්ම තදින් පෙම් කල ඔහු තම මෑණියන් හා පියාණන් කැටුව මේ ගමන යායුතුයි අධිෂ්ඨානයක් සිතේ ඇතිකර ගත්තේය. එහෙත් ප්රශ්නය වූයේ මුදල් හිඟ කමයි.

මෙසේ කාලය ගත විය. කාලයේ ඇවෑමෙන් අධ්යාපනය නිම කළ ඔහු ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පියෙකු වශයෙන් සේවය ආරම්භ කළේය. විවාහ වීමට මුල සිටම කිසිදු කැමැත්තක් නොදැක්වූ ඔහු තනිකඩවම ජීවත් වීමට තීරණය කොට තිබිණි. 

එතැන් සිට  ඔහුගේ එකම බලාපොරොත්තුව සහ සිහිනය වූ දෙමාපියන් කැටුව දඹදිව යාම සඳහා මුදල් ඉතිරි කරන්නට පටන් ගත්තේ එය තම ජීවිතයේ ප්රධානම කාරිය කර ගනිමිනි.

එහෙත් අවාසනාවට දෙමාපියන්ගේ අසනීප තත්ව නිසා මේ ගමන ටිකෙන් ටික මඟහැරැනි. මෑණියන් බොහෝ සේ අසනීප වුවත් ඇයට පෙර ඒ තරමටම අසනීපයක් නොතිබුණු පියාණන් මෙලොවින් සමු ගත්තේ මගේ ඥාති සොයුරාගේ දඹදිව ගමනට තවත් බාධකයක් එක් කරමිනි.

තවත් වැඩිකලක් නොගොස් අසනීපයෙන් පසුවූ මෑණියන්ද ඔහු හැර ගියාය. තනිකඩව ජීවත්වූ ඔහු ඒ පාළු නිවසේ තනිවිය.

කාලය මෙසේ බොහෝ උදාසීනව ගතවිය. ඔහු අතේ සෑහෙන මුදලක්ද ඉතිරිවී තිබිණි. මේ අතර තම ආයතනයේ සහ සමස්ථයක් ලෙස මුළු ලංකාවේම ක්රමය පිළිබඳව කළකිරැනු ඔහු අඩු වයසින්ම විශ්රාම ගත්තේය.

එවිට ඔහුට කාලය සහ අවශ්ය මුදල්ද තිබීම හේතුවෙන් දිනෙන් දින යට ගිය දඹදිව ගමන තම නැසීගිය දෙමාපියන්ගේ නාමයෙන් තමවත් යන්නට ඕනෑයැයි සිතිනි.

වහාම සිතිවිල්ල ක්රියාත්මක කළ ඔහු ඒ සඳහා සූදානම් විය. එය ඔබ අප දඹදිව යෑමට වන අන්දමේ සූදානමක් නොවීය. එමෙන්ම දින 54 ක් ගත කළ දඹදිව ගමනද එසේ මෙසේ සාමන්ය ගමනක් නොවිණි. 

ත්රාසස,භීතිය ,කුතුහලය,අධිෂ්ඨානය සහ භක්තියෙන්ද පිරිපුන් ඒ වීර චාරිකාව ඔහුගේම වචනයෙන් මා ළබන සතියේ සිට කොටස් වශයෙන් ඔබ වෙත ගෙන එන්නම්. එතෙක් මාහා රැදී සිටින්නට සුහද ආරාධනා.....

-චන්දන ගුණසේකර-එක්සත් රාජධානිය