Pages

Wednesday 11 December 2013

පරපෝෂිතභාවය........


උදා ළා හිරු කිරණ
තැවරිලා තණ මත......
දිඳුළුවයි පිනි බිංදු
කුඩා මිණි කැට විලස.....
ඔප දමා තැනිතලාවම
එයින් නගිනා රශ්මියෙන්.....

තවත් සුළු මොහොතකින් 
චන්ඩවන ඒ හිරුගේ කිරණම.....
තණ පතේ රැඳි මැණික් කැඳළිති
මුසු කර හරියි වා තලයට.....

වළාකුළු පොලොවෙන් සොරාගත්
දිය කඳන් සැඟැවූ නිසා.....
උඩඟු වූ රුඳුරු හිරු 
අළු කර දැමුවා අහිංසක තණ පත්ද....

සිදුවෙන මේ අවනඬුව දුටු
නුබ ගැඹේ හද පළුදු වී.....
ගැලුවා කඳුළු ගංඟා
පරයවා හිරුගේ කදම්භය.....

පිපාසය සංසිඳුන තණ පත්
ඉපිළිලා හරිත පැහැයෙන්......
දවාලූ ඒ හිරුම හෙට දින
වඩින තුරු ඇත මඟ බලා ගෙන......

27 comments:

  1. ඉරඅව්ව මාව පිස්සු වට්ටනවා බං දවල්ට..

    ReplyDelete
    Replies
    1. දේශක තුමා කුකුලත් අතේ අරං! ඒක තමා ඇතුවත් බැරි නැතුවත් බැරි හිරැ!!

      Delete
  2. නොදන්නා කමට නුඹ
    විටෙක දොස් කීවාට
    සිසිරයද සරතයද
    දෙකම ගෙනවිත් නුඹට
    මල් තුහින පිනි බින්දු
    සැඩ කිරණ හා වැස්ස
    මවා දී රාත්‍රියද
    නුඹ නිදන විට පවා
    මේරුවට මුවා වී
    උණු වෙවී වැගිරෙනා
    දැවෙන හද ඉවසනා
    මමය පිය රජු
    මමය සැඩ හිරු

    ReplyDelete
    Replies
    1. ලස්සන පද පෙලක් තිලකේ! උඹට ස්තූතියි!!

      Delete
    2. හැක හැක බචාලකේ කවි මඩුවක් නිසා අපි මුකුත් නොකියමු

      Delete
    3. ඇයි ඉතිං outstanding , come and understanding කිව්වලු.

      Delete
    4. උඹේ කවියෙන් ලස්සන අදහස් ටිකක් මතුවෙන හින්දා තමයි මටත් මේක ලියන්න හිතුනේ. කට්ටිය කිව්වා වගේ කතන්දර හා ගද්‍ය රචනා ටිකක් ලියපන්. ජය !!

      @ඉවාන් කවි මඩුව උඹලා ඔක්කොටොම විවුර්තයි

      Delete
    5. ස්තූතියි තිලකේ! ලබන සතියේ පුංචි කථාවකින් පටන් ගන්නවා.

      Delete
    6. වෙනසකට කතාවක් ලිව්වොත් හොඳයි තමා..මම සුභ පතනවා!!

      Delete
  3. අදහස නං හරිම ලස්සණ යි! මේකේ වැස්ස ගැන ලියවෙච්ච කොටසට තමයි මම වැඩිපුර කැමති :) කොහොම වුණත් මේ ස්වභාව ධර්මයේ අපි හැමෝම යැපෙන්නෝ. එහෙම නැතු ව පැවැත්මක් නැහැ.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඇත්ත ඇත්ත ධාරා කෙල්ලේ. ස්තූතියි රස වින්ඳට! මම දැක්කා ඔයාගේ කථාව ලෝඩ් වෙලා. තාම කියවන්න බැරිවුනා..

      Delete
  4. කෝ මගේ කමෙන්ට් එක ?

    ReplyDelete
    Replies
    1. මධු මලේ මේක විතරයි තිබුනේ. උඹට වෙලා ඇත්නම් තරහා නොවී ආයිත් කොටහං. ආසයි බලන්න.

      Delete
  5. හැමදාමත් කවි ලියන එකේ නරකද වෙනසකටත් එක්ක පුංචි පහේ කථාවක් ලිව්වොත්..මම හොදටම දන්නවා ඔබට රහට ලියන්නට හැකි බව...උත්සාහයක් දරලා බලමුද ?

    ReplyDelete
    Replies
    1. අන්න ඒකනම් සෑහෙන්න වටින අදහසක්.. චන්දන අයියේ කෙටි කතාවක් ලියමු..

      Delete
    2. ස්තූතියි සිරා මලයාට හා දිනේෂ් මලයාට! උත්සහා කරන්නම්. ළබන සතියේ මම මාස දෙකකට විතර උඩදි ලියපු ඒත් ඔයාලා මෙහාට එන්න මාව දැනගෙන නොහිටපු සමයේ පළකල කථාවක් කාළයේ වැලිතලාවෙන් ගොඩ අරං ධූවිලි එහෙම ගසලා දාලා පලකරන්නම්කෝ..

      Delete
    3. අන්න එහෙම එන්නකෝ සුදෝ...

      Delete
  6. වැස්සට පෙම් බැද වලාකුලට මුවා වෙලා වගේ..

    ReplyDelete
    Replies
    1. අපි හැමෝව වගේ ගොඩක් වෙලාවට රිඳවන දේ නැවත නැවත ලබන්න ආසයිනේ....

      Delete
  7. සොභාදහම හරි ලස්සනට ලියවුන හොද කවි පෙලක් අයියේ.. කාලෙකට කලින් අතහැරුන කවි කමට ආයෙම යන්න හිතෙනවා මේවා කියවද්දී..

    ReplyDelete
    Replies
    1. ස්තූතියි මලේ ඇඟැයීමට! ඇයි ඉතිං කවි කමට වල් බිහිවෙන්න ඉඩ දෙන්නේ. පොඩි කැති පාරක් ගහලා සුද්ධ කරලා ගමු. අපිට කවි වපුරන්න හොඳ තෝතැන්නක් අත ලඟම තියෙනවා....

      Delete
  8. අපි සමහර අය නිසා කොච්චර හිත රිදවගත්තත් ,එයාලාව දකින්න, කතාකරන්න අපේ හිත මාහ බලාපොරොත්තුවකින් ඉන්නවා, මුලදී සුවයක් දැනුනත් අන්තිමේදී දුක විතරයි ඉතිරිවෙන්නේ කියලා හොඳටම දැන දැනත් අපේ හිත එයාලවම ඉල්ලන්නේ ඇයි?

    ReplyDelete
    Replies
    1. මටත් කියන්න ඕන උනේ ඒකමයි මලේ! මොකක්දෝ බල වේගයකින් අපි ඒ දෙසටම ඇදී යනවා. හරියට ගෙම්බෙක් එලියට වීසි කරනකොට ඌ ඇතුල බලාගෙනම වැටිලා ඇතුලටම එනවා වගේ.... උඹට ජය සහෝදරයා!!!!

      Delete
  9. චන්න අයියගේ කවි එක්ක නම් අපිට හැරෙන්න බැහැ .

    ReplyDelete
  10. චන්දන අයියගේ කවි එක්ක නම් හැරෙන්න බැහැ අපිට ...... අනිත් සින්ඩි වලටත් මේක ඇතුලත් කරන්න .......

    ReplyDelete
    Replies
    1. ස්තූතියි සහන් මලේ උඹේ ඇඟැයීමට! හැමෝම කථාත් ලියන්න කියලා ආරාධනා කරනවා. ඉතිං ලබන සතියේ පුංචි සිද්ධියක් දාන්නයි කල්පනාව.

      Delete
  11. ///පිපාසය සංසිඳුන තණ පත්
    ඉපිළිලා හරිත පැහැයෙන්......
    දවාලූ ඒ හිරුම හෙට දින
    වඩින තුරු ඇත මඟ බලා ගෙන......//////

    මේ තමයි අපි ඔක්කොමගේ කතාව.

    ReplyDelete