සුළං කුරැල්ලෝ ගගන සැරෑහ....

උපන්දා සිට කරපු පව් වලින් මිදීමට කැලණි විහාරය වරක්වත් වැඳපුදා ගතයුතු බව මා අසා තිබුණද විහාරය අබියසටම ගොස් විහාරය වැඳපුදා ගැනීමටනම් මට නොහැකි විය. ඒත් ඒ වෙනුවට ඒ අසබඩම වෙසෙන වරෙක තම හඬින් රටක්ම නැලැවූ එහෙත් අද තම කට හඬ පවා පිටකරගත නොහැකිව තම බිරිඳ සමඟ පාළු නිවහනක තනිවූ රටටම අමතකව ගිය එක්තරා අසහාය ගායකයෙකුගේ මුහුණේ බොහෝ කලකට පසු සතුටු සිනහවක් ඇතිකිරීමටනම් සමත් විමි.

ඒ දෙදහස් දාහතරේ නොවැම්බර මස විසිපස් වැනි අඟහරැවාදාවයි. කලින් යොදාගත් පරිඳි උදෑසන නමයට කැලණි පුරවරයේ තොරණ හංදියේදි ඇය මට හමු විය. 

නමින් කල්යාණි ගොඩමුල්ලවූ ඇය දිවියේ පළමු වරට කැලණියේදීම හමුවීම දෛවෝපගත සිදුවීමක්ම විය. 

මුහුණු පොතින් හදුනාගත්තද දුටු පළමු සැනින්ම ඇය සසර පුරාවටම හදුනාගෙන සිටි අයුරක් මා සිතට දැනුණි.

තම හිතමිතුරන් හා නෑදෑයින් ඇයට අනතුරැ හඟවද්දී හා අහක යන කරදර ඇඟේ එල්ලා නොගන්නා ලෙස අවවාද කරද්දී නිර්භයව මට පොරොන්දුවූ පරිදි අප රට රටවල සිට එවු මුදල් තම ගිණුමට බැරකිරීමට ඉදිරිපත්වූ සංවේදී කාන්තාව ඇයයි.

කාර්යාලීය දිනයක්වූ බැවින් ඇයට මේ ගමන යෑම සඳහා එක්වීමට පොරොන්දුවූ කිහිප දෙනෙකුම අන්තිම මොහොතේ ඒමට නොහැකිබැව් දන්වා සිටීමෙන් කනස්සලුවූ ඇයගේ වත මා දුටු විගසම උදෑසන හිරැ මඬල මෙන් පැහැපත් විය.

කල්යාණි සොයුරිය උදෑසනම කෑගල්ලේ සිට පැමිණ සිටියාය. මම පානදුරේ සිට මගේ ආදරණීය බිරින්දෑගේ මව් හා රියදුරැ ප්රේමසිරිත් සමඟ ඒ දින කිහිපයේදී පාවිච්චියට මිතුරෙකුගෙන් ඉල්ලා ගත් වෑන් රථයෙන් පැමිණියෙමි.

අපගේ පළමු කාරිය වූයේ කලින් කතිකාකරගත් පරිඳි රැපියල් දස දහසක් වටිනා වියළි ආහාර ද්රව්ය එතුමා සඳහා මිලදී ගැනීමයි. ඒ සඳහා නැවත නුවර පාරට යෑමට අපට සිදුවිය.

අවැසි බඩු බාහිරාදිය මිලදීගැනීමෙන් අනතුරැව තොරණ හංදියෙන් හැරී පොල්හේන නිවාස සංකීර්ණයේ පිහිටි එතුමාගේ නිවස බලා ඒ අනුවේදනීය ගමන ඇරඹීමු.

ඒ දින කිහිපයේම වර්ෂාවෙන්නම් කිසිදු අඩුවක් නොවීය. කටවචනයට කියනවානම් වැස්සේ 'පැල් බැඳගෙනය'. එහෙත් අපගේ මේ උතුම් ක්රියාව පිළිබඳ පැහැදීදෝ වලාකුළු වැහිබිඳු සඟවා හිරැ කිරණ අප වෙත එවීමට මඟ එළිපෙහෙළි කොට තිබුණි.

එතුමා දෙස නොබැලුවද කුළුණු නෙතින් බලා වැඩවසන බුදුහිමි අනුරැව කිහිපයකින්ම යුක්තවූ මංසන්ධි කිහිපයක්ම පසුකිරීමෙන් අනතුරැව අප එතුමා සිටින ඉසව්වට අවතීර්ණ විමු.

අපගේ මේ සත්ක්රියාවට දායක වෙමින් මීට මසකට පමණ පෙර එතුමා බැලීමට ගිය මාමිත්ර ජයන්ත සුබසිංහ සොයුරාගෙන් හඳුනාගත් විපුල නම්වූ අපගේ අසහාය ගායකයාණන්ගේ අසල්වැසියා අපට එතුමාගේ නිවසටම යාමට මඟ පෙන්වීය.

මොහොතකින් අප සිටියේ රටක් නැලැවූ දැයක් සැනැහූ ඒ අමරණීය ගායක හරැන් ලන්ත්රා මහතාගේ නිවස ඉදිරිපිටයි.

එය අහස උසට බැඳි තාප්පයන්ගෙන් වටව මුරකාරයින්ගෙන් සන්නද්ධවූ විසල් මංදිරයක් නම් නොවීය. 

පාර අද්දරටවූ ගරා වැටුණු ඒ කුඩා නිවසේ මුළුතැන් ගෙයි සිට ඇය පැමිණියාය. ඒ හරැන් මහතාගේ දුකට හා සැපට සිටින එතුමාගේ ආදරණීය බිරිඳයි.

ඒ මොහොතේ තම කුඩා දියණියද සමඟ අසල් වාසී නිලූ මහත්මිය එතුමාගේ ගේදොර අතුපතු ගාමින් පසුවූවාය.

අප සාදරයෙන් පිළිගත් ලන්ත්රා මහත්මියට අප ආ කාරණය සැලකොට සිටීමෙන් අනතුරැව එතුමිය අපට වාඩිවන ලෙස ආරාධනා කළාය.

ඒ මොහොතේ යම්කිසි කටයුක්තකට හරැන් මහතා හන්දියට ගොස් සිටි බැවින් එතුමා එනතුරැ අප හරැන් මහත්මිය හා දොඬමළු විමු.

කඳලු පිරි දෙනෙතින් ඔවුනට සිදුවූ අකටයුතු(මෑතකදී සිදුවූ සොරකම) පිළිබඳවත් එය සැලවී ජනාධිපතිතුමා දුරකථනයෙන් කතා කොට ඔවුනට මුදල් දුන් බවත් පවසා සිටියාය.

ඔවුන් දැන් වසන මේ නිවස ලබා දී අවැසිවිට ඔවුනට දෙවියෙකුසේ උදව් උපකාර කරන සනත් ගුණතිලකයන් ගැන එතුමිය පැවසුවේ අතිමහත් ආදරයකින් හා භක්තියකිනි. 

තම පුතකුමෙන් සනත් ගුණතිලකයින් කරනා මේ අනඟි කටයුතුවලට ඇය පින් දුන්නාය.

අප ඇයට අප ගෙනගිය බඩු බාහිරාදිය භාර දුනිමු. අප ගෙනගිය බටර් වැනි ආහාර ද්රව්ය ඔවුන් සතුව ශීතකරණයක් නොමැති හෙයින් ඔවුන්ගේ දුකට සැපට සිටින අසල්වාසී විපුල මහතාට භාර දුනිමු.

අප මේ අවස්ථාවේ නිවස පිරිසිදු කරමින් සිටි නිලූ මහත්මියටද කතා කිරීමට අමතක නොකළෙමු. ඇය පැවසුවේ ලන්ත්රා යුවළගේ වයෝවෘධභාවය හා අමතකවීම නිසා ගේ දොර කෙතරම් පිරිසිදු කළත් නිතරම අපිරිසිදුවන බවයි.

හරැන් මහතා බී එහෙ මෙහේ දැමූ බීඩි කොට ඉස්තෝප්පුවේ සෑම තැනකම විය.

දුහුවිල්ලෙන් වැසී මකුළුවන්ගේ පහස ලබමින් පසුවූ ඒ දුර්වර්ණ සම්මාන,සහතික හ සමරැ ඵලක කැඩුණු මේසයක් මතහිඳ අපට කියා පෑවේ මේ දිවියේ අනියතබවේ සත්යයයි.

මා නිලූ මහත්මියගෙන් ගේ දොර පිරිසිදු කර කෑම උයා පිහාදීමට සේවකයෙකු හෝ සේවිකාවක් නැවැත්වීම පිළබඳව විමසා සිටියෙමි. එවිට ඇය එක හෙළාම පැවසුවේ එවැනි දෙයකට හරැන් මැතිනිය අකමැතිබවත් ඇයටම කෑමබීම පිළියෙල කරගැනීමට අවැසිබවත්ය.

එවිට මා නිලූ මහත්මියට මසකට වැටුපක් ගෙවිය හැකිබවත් ඔවුනගේ වැඩකටයුතු බලාගන්නා ලෙසත් ඉල්ලා සිටියෙමි.

සිනාමුසු මුහුණින් කාරැණිකව ඒ ඉල්ලීම ප්රතික්ෂේප කල ඈ වැටුප් අවැසි නැතිබවත් තම කැමැත්තෙන් මේ ආකාරයෙන් ඔවුනට උදව් කල හැකි බවත් පවසා සිටියාය.

හරැන් මහතා මාමයිට් කෑමට ප්රිය කරන බව අප දැන ගත්තේ හරැන් මහත්මියට අප ගෙන ගිය බඩු පෙන්වා දෙද්දීය. අප මාමයිට් මිලට නොගත් බව සිහිවූයේ එවිටයි. ඒ අවස්ථාවේදී ලොකු මාමයිට් බෝතලයක් ගෙනදීමට නිලූ මහත්මියට අප මුදල් දුනිමු.

මේ ආකාරයෙන් කාලය සෙමින් ගතවෙමින් තිබියදී ත්රිවිලර් රථයක් පැමිණ නිවස ඉදිරිපිට නතරවිය. පසුපස අසුනේ පඩංගුවී ගිය සරම් කඩමල්ලකින් හා බීඩි වැටී පිළිස්සීමෙන්වූ සිදුරැවලින් ගහන කමිසයකින් සැරසී අපිළිවෙළ කොණ්ඩයවසා කැප් තොප්පියක් පැළඳි කැහැටු සිරැරැති මහලු මිනිසෙකු වාඩිවී සිටියේය.

අතේ ඩයරියක් වැනි පොතක් විය. සාක්කුවට අත ඔබා එළියට ගත් උණ්ඩිවී ගිය මුදල් නෝට්ටු කිහිපයක් රියදුරැ අත තැබූ මේ පුද්ගලයා රියදුරැගේ ආධාරයෙන් බොහෝ අමාරැවෙන් බිමට බටහ.

මා කෙසේ නම් දෙනෙත් අදහාගන්නද? ඒ ඔහුය. 

හැටේ හා හැත්තෑවේ දශකයේදී ඔහු ගමන් යන්නට ඇත්තේ අති සුඛෝපභෝගී වාහනයකිනි. අද තිබුණේ ත්රීවීලරයකි.

එදා ගත සැරසූ වටිනා කලිසම් කමිස වෙනුවට අද තිබුණේ හම්පඩ ගැසුණු සරමක් සහ හිල්වී ගිය කමිස කඩමල්ලකි.

එදා මුහුණ පෙනෙන්නට දිස්නෙ දුන් සපත්තු යුඟලය අද නොවීය. කැඩීගිය සෙරෙප්පු ජෝඩුව දෙපා සැරසීය.

එදා රථයෙන් බැසීමට දොර ඇරදුන් කිසිවෙකු ළඟක නොවිණි. අප නිවස තුළ සිට විමතියෙන් හා ශෝකයෙන් මේ දෙස බලා සිටියදී මා රියදුරැ ප්රේමසිරි මහතාට වාරැවී දෙපා අද්දමින් එහෙත් ඒ අව්යාජ සිනහවෙන් මුව සරසාගෙන එතුමා නිවසට ඇතුළු විය.

ඒ එදා සුළං කුරැල්ලෝ, හංස රානී හා මගෙ නාමලී ආදී අමරණීය ගීත ගැයූ ඔහුමය. අසහාය ගායක හරැන් ලන්ත්රාය. 

අප මොහොතකට කිසිවක් කියාගත නොහැකිව ගල් ගැසී සිටියෙමු.

එතුමා රැළිවැටී ගිය ඒ කෙට්ටු දෑත් එක්කොට අපට ආයුබෝවන් කීවේය. මා එතුමාගේ ඒ සීතලවූ දෑත අල්වා ගතිමි.

අපටද වාඩිවීමට අතින් සන් කළ එතුමා දුර්වර්ණවී ගිය ඒ කිලුටු සැටියේ වාඩිවිය. මා එතුමා ළඟට කිට්ටු වී අපගේ අරමුණ පැහැදිලි කළෙමි. කල්යාණි සොයුරියද මට එක් වුවාය.

මා එතුමාට " මා ඔබගේ සුළං කුරැල්ලෝ ගීතයට බෙහෙවින්ම ප්රියකරමි" යැයි පැවසූවිට " ඇයි.... මගෙ නාමලී....."යැයි බිඳුණු ස්වරයෙන් ඉතා ආයාසයෙන් උඟුර යටින් එතුමා පවසා කටෙහිවූ එකම දත පෙන්වා අහිංසක ලෙස සිනා සැලීය.

එතුමාගේ උගුරේ ආබාධය නිසා හොඳින් කතා කළ නොහැකිබවත් ඒ සඳහා ශල්යකර්මයක් කළයුතු බවත් හරැන් මහත්මිය පැවසුවාය. ඒත් ඒ පිළිබඳ ඇති බිය නිසා ඇය එය කිරීමට ඉඩ නොදෙන බවද වැඩිදුරටත් කියා සිටියාය. " මට ඉන්නේ ඔච්චරයි. මේ මගේ පණ" ඒ ඇයගේම ආදරණීය වදන්ය.

අප ගෙන ගිය බඩු හරැන් මහතාට දුනිමු. චායාරෑපයක් ගැනීමට අවැසිබැව් අප පැවසූ විට කැප් තොප්පිය ගලවන්නදැයි මගෙන් සිනාසී විමසීය. ඉන්පසුව එතුමා සිනාමුසු මුහුණින් අප සමඟ ඡායාරෑප වලට මුහුණ දුනි.

කෙමෙන් අප සමු ගන්නා මොහත උදාවුණි. හරැන් මහතාගේ නිවස ඉදිරිපිට වෙසෙන ගරාජයක් පනත්වාගෙන යන විපුල මහතා තම

වැඩ කටයුතුද අතපසුකොට ඒ සම්පූර්ණ කාලයේම අප සමඟ සිටීම අපට විශාල ශක්තියක් හා පිටුවහලක් විය. ලන්ත්රා යුවලම විපුල මහතා ගැන ඉමහත් ප්රශංසා මුඛයෙන් කතා කළහ.

අප මේ කරන්නාවූ සත් ක්රියාව පැසැසූ විපුල මහතා මෙතුවක් කාලයකට හරැන් මහතාට මෙවන් උදව්වක් කරනු දුටු පළමු අවස්ථාව මෙය බැව් පැවසීය. අප අපගේ ඉදිරි කටයුතු සඳහා අවශ්ය වුවහොත් මුදල් යැවීමට විපුල මහතාගේ ගිණුම් අංක ආදිය ඉල්වා ගතිමු.

හරැන් යුවළ හා කළ කතා බහේදී ඔවුනට ඇඳුම් පැළදුම් වලින් බොහෝ අඩුපාඩු ඇතිබැව් දැනගන්නට ලැබුණි. 

මීට මසකට පෙර ජයන්ත සොයුරා ගිය දිනයේ ඇඳ සිටි කමිශයෙන්ම මෙදිනත් හරැන් මහතා සැරසී සිටීම එයට හොඳම සාක්ෂිය විය. 

දෙසැම්බර විසිපස් වෙනිදා ඔවුනට අවශ්ය ඇඳුම් පැළඳුම් අප සුළං කුරැල්ලෝ අරමුදලෙන් මිලදී ගෙන ඔවුනට ලබාදීමට කල්යාණි සොයුරිය පොරොන්දු වූවාය.

අප ඔවුනගේ දෙපා නමැද සමු ගතිමු. දිවියේ පළමු වරට හැබැහින් හමුවුවද මා කුඩාකළම හඳුනාගත් එතුමාගේ හඬ නිසා මට මහත්වූ දුකක් ඇතිවිය. 

අපට සමුදීමට ඉස්තෝප්පුවට පැමිණි එතුමා මා ඇඳසිටි ටී ෂර්ටය

අල්ලා මෙවැන්නක් තිබුණොත් හොඳයැයි හස්ත මුද්රාවෙන් පැවසූවිට මට ඇතිවූ දුක මා කෙසේනම් ඔබට විස්තර කරන්නද? මා වහාම වෑන් රථයට ගොස් මාගේ දෙතුන් වරකට වඩා ඇඳ නැති ටී ෂර්ටයක් හා අත්කොට කමිසයක් ඉමහත් භක්තියෙන් එතුමාට ප්රදානය කළෙමි.

ඒ අවස්ථාවේ එතුමාගේ මුහුණේවූ හැඟීම් විස්තර කිරීමට අවැසි වදන් මා තවමත් සොයමි.

ඉන්පසුව විපුල මහතා සහ එම මහත්මියගේ කාරැනික ආරාධනයෙන් ඔවුනගේ නිවහනට ගොඩවැදී උණුසුම් තේ කෝප්පයක සංග්රහ විඳගතිමු.

මින් පසුව සෑම මසකම කල්යාණි සොයුරිය විපුල සොයුරාගේද සහය ඇතුව හරැන් යුවලට අවශ්යදේ සපයා දීමට අප කතිකා කර ගතිමු. දෙසැම්බරයේ ඔවුනට අවශ්ය ඇඳුම් පැළඳුම් ලබාදීමටත් කල්යාණි සොයුරියගේ හිතවතුන් යොදවා ගේ දොර පිරිසිදු කොට අලුතින් තීන්ත ගෑමටද තීරණය කළෙමු.

ඊළඟ මාසයේදී ඒ දිරායමින් පවතින සම්මාන සහතික ගොන්න ආරක්ෂාකොට තැන්පත් කොට තැබීමට කැබිනෙට්ටුවක් ප්රදානය කිරීමටද ගිවිස ගතිමු.

අවසන අප ඔවුනගෙන් සමුගෙන ආපසු යාමට පිටත් වීමු. එතරම් සතුටින් සිටි දිනයක් මට මතක නැත. එතුමාට උදව් කිරීමට තීරණය ගත් දිනයේ සිටම එය හැබෑවක්වී මල්ඵල ගැන්වුණු මොහොත දක්වාම මගේම දෙමාපියන්ට සලකනවා වැනි හැගීමකින් මා සිත පිරී තිබුණි.

මේ සඳහා දායකවු පිංවත් ඔබසැම නොවන්නට මෙයත් තවත් එක් සිතිවිල්ලක්ම පමණක් වනු ඇත. මගේ ඉල්ලීම පිළිගෙන මා විශ්වාස කොට තම ශක්ති ප්රමාණයෙන් සහය වූ ඔබ සැවොම මම අද සිහිපක්කරන්නේ අපිරිමිත සෙනෙහසිනි. භක්තියෙනි. නම් වශයෙන් සඳහන් නොකළත් ඔබ සැම කළ සේවය අමරණීය බවද පවසණු කැමැත්තෙමි.

විශේෂයෙන්ම තම ගිණුමට මුදල් බැරකිරීමට ඉඩ සලසා දෙමින් සෑම මසකම හරැන් මහතා බැලීමට ගොස් ඔවුනට අවැසිදේ සපයා දීමේ පිංවත් ක්රියාවේ වගකීම තම කරට ගත් කල්යාණි ගොඩමුල්ල සොයුරියනි ඔබ අපට විශාල ශක්තියකි. සැමටම ආදර්ශයකි. ඔබ ඉදිරිපත් නොවන්නට මට මේ කාර්ය කිරීම බොහෝ දුෂ්කර වනු ඇත.

මගේ ආරාධනය පිළිගෙන හරැන් මහතා හමුවී මූලික තොරතුරැ අපට සැපයූ ජයන්ත සුබසිංහ සොයුරාටත් මගේ අවංක ස්තූතිය පුද කරමි.

හරැන් මහතාගේ අසල්වාසීන් වූ විපුල මහතා සහ නිලූ මහත්මියටද අප සැමගේම ගෞරවාදරය මේ අවස්ථාවේදී පුදකරමි.

නම් වශයෙන් නොකීවත් මේ සඳහා නන් අයුරින් සහය වූ ඔබ සැවොම මේ අවස්ථාවේ සිහිපත් කරන අතර මේ ලිපිය කියවන ඔබ සැමටම විවෘත ආරාධනයක් කිරීමටද මේ අවස්ථාව යොදා ගනිමි.

එන්න අප හා එක්වන්න. ඔබ සැම අප හා එක්වුවහොත් හරැන් මහතා පමණක් නොව එදා අප සනසා අද අසරණව සිටින සියලුම කලාකරැවන්ගේ හෙට දවස ලස්සන කිරීමට අපට හැකිවනු ඇත. හිත හිතා නොසිට එය ක්රියාවට නංවන්න. තීරණය ඔබේය.

ඒ සමඟම මෙය කියවන අපගේ වෛද්යවරැන්ටයි මේ ආරාධනය. ඔබට හැකිවිටෙක හරැන් යුවළ හමුවීමට යන්න. එතුමාගේ කටහඬ අවදිකිරීමට ඔබට හැකිදැයි බලන්න. 

එතුමාගේ අත් රතු පැහැවී තිබුණා. මා ඒ ගැන විමසූ විට විපුල සොයුරා හරැන් මහතා මහ මඟ ඇඳ වැටීමෙන් එය සිදුවී ඇතිබැව් පවසා සිටියා. ඔවුනට අවශ්ය වෛද්ය ප්රතිකාර ඔබට දිය හැකියි. අපගේ අරමුදලින් ඒ සඳහා අවශ්ය වියපැහැදමක්වුවද දැරීමට අප සූදානමින් බව පවසන්නේ ඉතාමත්ම සතුටිනි.

ඉතිං සහෝදර සහෝදරිය සුළං කුරැල්ලෝ මේ අයුරින් එදා ගගන සැරෑබව අවසාන වශයෙන් ඉතාමත්ම සංතෝෂයෙන් හා තෘප්තියෙන් යුක්තව ඔබට පවසමින් මා අදට සමුගනිමි. ඔබ සැමටම ජය ශ්රී!!